Hmmm...

Zupełnie nie wiem co napisać...A powinnam bo długo nie pisałam.I nawet zupełnie zapomniałam o czym to ja miałam napisać...Może dlatego,że od jakichś 3 godzin zagnieździł sie we mnie niespodziewanie smutek.Zupełnie nie znam jego pochodzenia i nawet boje sie domy,slać jaka jest jego przyczyna.Chociaz doskonale znam to uczucie które mi towarzyszy.To ten rodzaj smutku,który zawładnął duszą i sercem.To tak przejmujący smutek,że strach sobie wyobrazic ile czasu zajmie mi powrot do radosnych nastrojow.To taki smutek który Cie tak przejmuje,że chce Ci sie płakać,szlochac.Ale jesteś sama i zupełnie nie wypada w samotności płakac i szlochac.Bo to jeszcze Twoja samotność powieksza.
No tak ale nie o tym ja miałam dzisiaj napisać...MAGIA starówki to dzisiejszy temat ;)
Dzisiaj spacerowałam po starówce i chociaż zreguły gubie sie w jej uliczkach to spacery są dla mnie wielką przyjemnością.Jest w niej cos niesamowitego i magicznego,tak jakby ta czesc warszawy nie szła z biegiem czasu tylko zatrzymała sie ...i to w niej jest piekne.

Z Tobą ciemność nie będzie ciemna wokół mnie,
a noc tak jak dzień zajaśnieje.


Tak mnie skrusz tak mnie złam tak mnie wypal Panie
Bys został tylko Ty bys został tylko Ty
Naprawde Ty...

A jesli ...

Jeśli któregoś dnia poczujesz, że chce Ci się płakać.
Zadzwoń do mnie...
Nie obiecuję, że Cię rozbawię, ale mogę płakać razem z Tobą...
Jeśli któregoś dnia zapragniesz uciec, nie bój się do mnie zadzwonić...
Nie obiecuję, że Cię zatrzymam, ale mogę pobiec z Tobą...
Jeśli któregoś dnia nie będziesz chciał nikogo słuchać.
Zadzwoń do mnie.
Obiecuję być wtedy z Tobą i obiecuję być cicho...
Ale jeśli któregoś dnia zadzwonisz i nikt nie odbierze...
Przybiegnij do mnie bardzo szybko.
Mogę Cię wtedy potrzebować...